Serideki kitap sayısı arttıkça formülize oluyor konular artık. Macrieve'de bu hissi uyandırıyor sizde. Seriyi çok severim,kresley cole'un stillinide ama artık tahmin edilebilir ,aynı kalıpta şeyler yazmaya başladı sanki. Lothaire daha güzeldi ama yine bundan kullanılankalıba dayalı yazılmıştı.Nedir o kalıp Ruh eşini kokusunu alıp onu gördüğün anda tanırsın , genelde kız taraf hemen bağlanmaz öyle naza çeker,insansa korkar kaçar iğrenir, farklı yada düşman türdelerse kabullenmez önceleri ,sonra kaderine boyun eğer bağlanır , bu yolda hep engeller olur,kavgalar olur , yanlış anlamalardan ibaret kavgalar olur ayrılıklar olur birisi ölümcül yara alır diğeri onun değerini böyle anlar sonra ağlar ağlar yalvarır yakarır yaşasın diye tabikide yaşar sonra ikili bölünmez bağla mate bağını kurar mutlu mesut yaşarlar. Kitabın özetide buydu :D MacRieve geçmişte bir succubus tarafından kullanıldığı için o türe inanılmaz nefret besliyor,anneside o yüzden ölmüş babasıda onun arkasından intahar etmiştir ve ailesinin dağılmasından hep kendini suçlamıştır. Ruh eşide henüz dönüşümünü tamamlamamış bir succubus olunca bunu öğrenen macrieve kızı yerin dibine sokuyor ,çok kötü davranıyor kızın birsuçu olmamasına rağmen ve sonunda dank edip ben ne yaptım dediğinde çok geç oluyor.Böyle işte. Yazar bir şeyi çok başarılı yapıyor o da bir sonraki kitaba geçiş. Macrieve'in ikizi munro kendi ruh eşi insanı kızın istememesine karşı zorla,buna zorunda bırakılarak lykea'e dönüştürüyor. Kız senden nefret edeceğim bunu bil diyerekten son nefesini veriyor ve bir kurt adama dönüşüyor. İşte bu kitap okunur :D yine aynı kalıp biliyorum ama nefretle doğan aşklarda hep eğlence olmuştur :D
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder